Tot enkele decennia terug was huwen de enige formele vorm van samenwonen. Men bleef thuis wonen tot het moment kwam om te trouwen en met de partner samen te gaan wonen. Tegenwoordig zijn er diverse vormen om een relatie formeel vast te laten leggen.
Trouwen
Trouwen blijft de meest gekozen variant van het formeel vastleggen van een relatie. Door te huwen belooft men elkaar trouw te zijn in voor- en in tegenspoed tot de dood een scheiding aanbrengt. Vaak wordt er in gemeenschap van goederen getrouwd – dit houdt in dat alle bezittingen van beide personen gedeeld eigendom worden en beide partners dus voor de helft recht hebben op deze bezittingen – maar huwen onder huwelijkse voorwaarden is ook zeker mogelijk. Hierin kan bijvoorbeeld worden bepaald dat er een inventaris wordt aangelegd met welke spullen van wie zijn. In het geval van een scheiding wordt dat inventaris geraadpleegd en wordt bekeken wie wat krijgt en wie wat moet betalen. Belangrijk is wel dat dit inventaris regelmatig, bijvoorbeeld jaarlijks, wordt bijgehouden en geactualiseerd.
Geregistreerd partnerschap
Het geregistreerde partnerschap is juridisch gelijk aan een huwelijk. Het klinkt alleen minder heftig en is minder formeel doordat er vaak geen bruiloft bij plaatsvindt. Deze optie wordt veel gekozen door personen van hetzelfde geslacht die samen door het leven willen, al zijn er ook veel hetero stellen die een geregistreerd partnerschap aangaan.
Samenlevingscontract
Een minder ingrijpende vorm is een samenlevingscontract. Vaak kiest men hiervoor als men besluit samen te wonen maar nog niet wil trouwen. U geeft hierin aan hoe de afspraken onderling zijn geregeld. Denk hierbij bijvoorbeeld aan wie welke lasten betaalt en hoe het met eventuele kinderen geregeld wordt als het contract wordt beëindigd.